Ik heb het genoegen om recent met de leergang 'de urgentie van aardewerk' vanuit stichting Waardenwerk gestart te zijn waar Wouter Kusters de co-begeleider van is. De leergang richt zich op de urgentie om persoonlijk, professioneel en maatschappelijk in beweging te komen ten behoeve van de Aarde die ons draagt. ‘Aardewerk’, op te vatten als alle vormen van handelen die bijdragen aan nieuwe, respectvolle verbindingen met de Aarde in ons eigen leven en werken.
De eerste bijeenkomst was gewijd aan het nieuwe boek van Wouter Kusters, die ik graag aanbeveel omdat het een dieper besef brengt over wat klimaatverandering teweeg brengt in de levens van mensen.
Wat gebeurt er als de toestand van de wereld echt tot je doordringt? Als je je volledig bewust bent van de immense dreigingen van klimaatverandering en ecologische destructie? Hoe kan je dan nog rustig slapen? Wat zeg je tegen je (klein)kinderen? Wie roep je ter verantwoording?
In Schokeffecten laat Wouter Kusters zien hoe hijzelf reageerde toen hij besefte hoe diep we in de problemen zitten. Hij analyseert mogelijke reacties van shock, paniek en angst tot berusting, vertrouwen en zelfs optimisme. Hoe kunnen we uit het verblindende licht van de dreigende ondergang ontsnappen, zonder dat we onze ogen ervoor sluiten? Hoe houden we ons geestelijk staande? Wat kunnen en moeten we denken? Is er nog wel filosofie mogelijk?
Uiteindelijk biedt Kusters perspectief. De eerste alarmschok leidt tot duurzaam alarmisme, en blinde paniek wordt filosofische paniek. Het is tijd voor verantwoordelijkheid.
Wil je er meer over lezen? Kijk hier!